Η ΜΚΟ SOLIDARITY NOW αποφάσισε να επιβάλει μείωση μισθού στους επόπτες στέγασης (φροντιστές). Με τη συνηθισμένη πλέον δικαιολογία καρμπόν που χρησιμοποιούν όλες οι ΜΚΟ, πως μειώνεται η χρηματοδότηση, οι συνάδελφοι καλούνται να πληρώσουν ακόμα μια φορά τα σπασμένα για τα αλισβερίσια με κυβερνήσεις και ΕΕ, να υπογράψουν συμβάσεις με μειώσεις μισθού που φτάνουν το 15%.
Η εξέλιξη αυτή δεν είναι μεμονωμένη. Εντάσσεται στα πλαίσια της γενικότερης αναδιάταξης που γίνεται στο προσφυγικό και είναι τμήμα της επίθεσης που δεχόμαστε συνολικά οι εργαζόμενοι του χώρου αλλά και οι πρόσφυγες και μετανάστες. Εκατοντάδες απολύσεις έχουν γίνει πανελλαδικά σε ΜΚΟ στα πλαίσια περικοπής προγραμμάτων, μείωσης χρηματοδοτήσεων και «μείωσης των προσφυγικών ροών». Όλα αυτά βέβαια έχουν άμεσο αντίκτυπο στις υπηρεσίες που παρέχονται στον πληθυσμό που εξυπηρετούμε, του οποίου η καθημερινότητα χειροτερεύει όλο και περισσότερο.
Το δίλλημα «υπογράψτε τις συμβάσεις με μείωση μισθού για να διατηρηθούν οι θέσεις εργασίας» δεν είναι καινούργιο.
Η πρόσφατη και παλιότερη πείρα έχει δείξει πως είναι δίλλημα παραπλανητικό, επικίνδυνο και ανοίγει την όρεξη της εργοδοσίας για να απαιτήσει μακροπρόθεσμα μεγαλύτερες θυσίες από εμάς. Αποτελεί πάγια τακτική σε όλους τους χώρους εργασίας. Όπου και όταν εργαζόμενοι αποδέχθηκαν καλόπιστα αντίστοιχες “διαβεβαιώσεις” και παγιδεύτηκαν σε διλλήματα, οι μισθοί συνέχισαν να μειώνονται, οι θέσεις εργασίας χάθηκαν και εργαζόμενοι έμειναν στον δρόμο. Η λογική του μικρότερου κακού, του “να χάσω κάτι για να πάρω κάτι”, ακόμα και αν βασίζεται σε φαινομενικά καλές προθέσεις, έχει στο τέλος του δρόμου την κόλαση της υποταγής, των μεγαλύτερων υποχωρήσεων σε μισθολογικά και εργασιακά δικαιώματά, την επιδείνωση των όρων δουλειάς και ζωής μας.
Καμία εμπιστοσύνη στην εργοδοσία! Εμπιστοσύνη μόνο στην οργανωμένη μας δύναμη!
Κόντρα στη λογική που υπαγορεύεται από τις ανάγκες της εργοδοσίας είναι αυτή της μαχητικής συσπείρωσης και οργάνωσης που υπαγορεύεται από τις δικές μας ανάγκες, τα δικά μας “θέλω”. Πρόσφατο παράδειγμα αυτό των εργατών στην COSCO και την E-FOOD, που σε πείσμα των καιρών και των φωνών που σπέρνουν την απογοήτευση για την αναποτελεσματικότητα των αγώνων, νίκησαν και απέδειξαν πως ο χειρότερος φόβος του εργοδότη είναι οι ενωμένοι εργαζόμενοι που διεκδικούν, μόνη ελπίδα και διέξοδος για εμάς είναι η μαχητική διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας.
Μόνο με τον αγώνα μας μπορούμε να διασφαλίσουμε τους μισθούς και τις θέσεις εργασίας μας κόντρα στην εργοδοτική αυθαιρεσία που εδώ και χρόνια μας κρατάει «όμηρους» με μηνιαίες και τρίμηνες συμβάσεις.
Απαιτούμε:
- Καμία μείωση μισθού! Να αποσυρθούν τώρα οι συμβάσεις που προβλέπουν μειώσεις.
- Συμβάσεις αορίστου χρόνου με πλήρη εργασιακά δικαιώματα για όλους.
- Καμία απόλυση. Διασφάλιση του συνόλου των θέσεων εργασίας.